εξώνητος

-η, -ο

αυτός που απαρνήθηκε τις ιδέες του για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του.

[ΕΤΥΜΟΛ. < εξωνούμαι. Η λ. μαρτυρείται από το 1885 στην εφημερίδα Ακρόπολις].